หลังจากจบการศึกษา&nbsp;เคกเฟงเริ่มต้นทำงานในสตูดิโอออกแบบ&nbsp;มีผลงานทั้งการออกแบบเชิงพานิชย์ สื่อสิ่งพิมพ์ โฆษณา เขาเริ่มต้นการทำงานจากพื้นฐานของการทดลองเป็นสำคัญ โดยสิ่งที่เป็นปรัชญาในการทำงานของเขานั้นมาจากมาสเตอร์กังฟูที่เขาเคยได้เรียนรู้และฝึกฝน&nbsp;คนทุกคนก่อนจะได้เป็นมาสเตอร์&nbsp;จำเป็นต้องเรียนรู้พื้นฐานทุกอย่างให้เข้าใจ จึงสามารถเริ่มต้นออกแบบความเคลื่อนไหวที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเองได้&nbsp;นี่เป็นสิ่งที่เคกเฟงนำมาปรับใช้กับวิธีการทำงานออกแบบของเขาเสมอ&nbsp;เคกเฟงเริ่มต้นออกเดินทางไปประเทศเนเธอแลนด์เพื่อเรียนต่อในสถาบันศิลปะแห่งเมืองเฮก และเรียนรู้ปรัชญาการออกแบบแบบ&nbsp;Dutch Design&nbsp;ด้วยความหลงใหลในรูปทรงเรขณาคณิตและวิธีคิดที่เน้นการทดลองเป็นสำคัญ หลังจากจบการศึกษา&nbsp;เคกเฟงได้มีโอกาสเข้าทำงานที่&nbsp;Studio&nbsp;Dumbar&nbsp;สตูดิโอด้านการออกแบบและเอเจนซี่ที่เก่าแก่ที่สุดแห่งหนึ่งในรอตเตอร์ดัม&nbsp;ที่นั่นเขามีโอกาสได้ทำงานออกแบบกราฟิกที่หลากหลาย ทั้งสำหรับเพื่อการศึกษา เพื่อสถาบันวัฒนธรรม และเชิงพานิชย์&nbsp;<ul><li>Amsterdam Sinfonietta&nbsp;ออกแบบอัตลักษณ์องค์กรและโปสเตอร์สำหรับวงดนตรีออเคสตร้า&nbsp;เคกเฟงรับหน้าที่เชื่อมต่อโลกของดนตรีเข้ากับโลกของการออกแบบ ด้วยการทำความเข้าใจและมองหาสิ่งเชื่อมโยงสำคัญ สำหรับเขา ดนตรีมีค่าเทียบเท่ากับภาษา หน้าที่สำคัญจึงเป็นการเปลี่ยนเสียงดนตรีที่ได้ยินให้เป็นภาพ&nbsp;เคกเฟงทำการสเก็ตช์ต้นแบบโปสเตอร์ไปกว่าร้อยแบบ มีทั้งเป็นภาพนิ่งและภาพเคลื่อนไหว และเป็นงานที่ทำให้เขาเริ่มค้นพบวิธีการทำงานของตัวเอง นั่นคือการไม่หยุดทดลองและมองหาความเป็นไปได้ใหม่</li></ul>&nbsp;<figure class="image"><img src="/uploads/157042_a26b5cbe482e475193c5c23911a1ca85_724x1024_bdcf073a72.jpg"></figure>&nbsp;<figure class="image"><img src="/uploads/157066_aa3d1fed6ee94773904d4a87511cbe47_724x1024_a01ad6fc24.jpg"></figure>&nbsp;<ul><li>พิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์&nbsp;NEMO&nbsp;ในอัมสเตอร์ดัม&nbsp;ออกแบบอัตลักษณ์องค์กรผ่านภาพ&nbsp;สอดคล้องไปกับวิสัยทัศน์ของพิพิธภัณฑ์ที่ต้องการแสดงให้เห็นว่าวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีนั้นสร้างความเปลี่ยนแปลงให้กับชีวิตของผู้คน&nbsp;พิพิธภัณฑ์เองก็ต้องการอัพเดตให้เหมาะสมกับสถานการณ์โลก ทำให้การเปลี่ยนแปลงอัตลักษณ์องค์กรในครั้งนี้จึงต้องแสดงให้เห็นถึงความน่าตื่นเต้น สดใหม่ สร้างความประหลาดใจ ผู้คนจดจำได้ง่ายและเข้าใจได้ทันที&nbsp;เคกเฟงและทีมจึงได้ออกแบบตั้งแต่โลโก้ ธง เครื่องแบบพนักงาน ตั๋วเข้าชม ซองจดหมาย จนถึงสิ่งพิมพ์และสื่อออนไลน์</li></ul>&nbsp;<figure class="image"><img src="/uploads/nemo_science_samples_00f3bbfe7a.jpg"></figure>&nbsp;&nbsp;<ul><li>ครบรอบ&nbsp;10&nbsp;ปีเทศกาลภาพยนตร์ญี่ปุ่นในเนเธอแลนด์ ออกแบบโปสเตอร์นำเสนอผลงานภาพยนตร์ที่กำกับโดยผู้กำกับหญิง</li></ul>&nbsp;<figure class="image image-style-align-center"><img src="/uploads/prt_600x845_1457984372_213x300_da66689644.gif"></figure>&nbsp;หลังจากอยู่ที่เนเธอร์แลนด์มา&nbsp;6&nbsp;ปี&nbsp;เคกเฟงก็ตัดสินใจออกเดินทางอีกครั้งเพื่อเปิดโลกให้กว้างขึ้น การกลับบ้านที่มาเลเซียทำให้เขาได้ซึมซับกับวัฒนธรรมที่หลากหลาย อย่างเช่นความประทับใจในซองขนมที่มีหลายภาษาอยู่ภายใน&nbsp;เมื่ออยู่ที่มาเลเซียเคกเฟงยังรับงานออกแบบโลโก้ให้กับธุรกิจขนาดเล็ก โดยยังคงเลือกใช้วิธีการทำงานแบบทดลองเพื่อหาความเป็นไปได้ให้มากที่สุดเหมือนทุกครั้ง ปัจจุบันเขาเดินทางไปเรียนภาษาจีนและทำงานกับสตูดิโอ ลาวา ดีไซน์ ในปักกิ่ง เพื่อเรียนรู้ความแตกต่างทางภาษา ขยายโอกาสในการทำงานร่วมกับนักออกแบบในพื้นที่ โดยยังคงรักษานิสัยการชอบตั้งคำถามที่ถูกต้องเพียง&nbsp;1&nbsp;คำถามและค้นหาคำตอบจากการทดลองด้วยตัวเองอยู่เสมอ&nbsp;<ul><li>&nbsp;</li></ul>

large_Bits7_KekFeng_VDOcover.jpg

medium_Bits7_KekFeng_VDOcover.jpg

small_Bits7_KekFeng_VDOcover.jpg

thumbnail_Bits7_KekFeng_VDOcover.jpg

Bits7_KekFeng_VDOcover.jpg

Watch

BITS 7 — “Discovering Personal Visual Language” by Kegfeng Lee

BITS

large_BITS.jpeg

medium_BITS.jpeg

small_BITS.jpeg

thumbnail_BITS.jpeg

BITS.jpeg

Between Parts and Wholeness – จากหนึ่งถึงทั้งหมด

Between Things – เรื่องเล่าเเละเล่าเรื่องระหว่างตัวอักษร

A new face for the BBC - การปรับตัวเพื่อก้าวต่อของบีบีซี

More Fonts, More Fun - เปลี่ยนแปลงผ่านการใช้งานจริง

Localized & Customized – ออกแบบอย่างเข้าใจเงื่อนไขเฉพาะท้องถิ่น

Discovering Personal Visual Language – เรื่องส่วนตัว ภาพส่วนรวม

BITS 7

large_VDOcard_Bits7_KekFeng.jpg

medium_VDOcard_Bits7_KekFeng.jpg

small_VDOcard_Bits7_KekFeng.jpg

thumbnail_VDOcard_Bits7_KekFeng.jpg

VDOcard_Bits7_KekFeng.jpg

black

Discovering Personal Visual Language 

Kamolkarn Kosolkarn

Tanachot Sapruangnam

➜&nbsp; &nbsp;คงเป็นเรื่องเชยเกินไปถ้าหากจะพูดถึงความหมายของโลกาภิวัตน์กันในวันนี้ แต่การตั้งข้อสังเกตถึงความเปลี่ยนแปลงที่เป็นผลจากการขยายตัว (หรือหดย่อ?) ของโลก ทั้งการปกครอง สังคม เทคโนโลยี เศรษฐกิจ วัฒนธรรม หรือภาษา ถ้าหากมองด้วยสายตาของนักสังคมศาสตร์ การหลอมรวมและปรับใช้วัฒนธรรมที่หลากหลายให้กลายเป็นหนึ่งนี้ ก่อให้เกิดเส้นของความสัมพันธ์ระหว่างหน่วยต่างๆ ในสังคม รวมถึงการสื่อสารที่เปลี่ยนรูปแบบไปจากอดีต ทำให้เห็นว่าขณะปัจจุบันที่โลกเข้าถึงกันได้เร็วมากเท่าไหร่ การสื่อสารที่มีมาตรฐานนั้นยิ่งสำคัญมากขึ้นเท่านั้น&nbsp;ชีวิตของเราทุกคนในวันนี้จึงขึ้นอยู่กับการสื่อสารที่ดีเป็นสำคัญ&nbsp;หนึ่งในองค์ประกอบสำคัญที่ทำให้การสื่อสารเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพไม่ใช่แค่เพียงเทคโนโลยีที่รองรับ แต่รวมถึง สาร ที่สื่อนั้นต้องตอบสนองกับความหลากหลายผ่านการถอดรหัสจากแบบตัวอักษรด้วยเช่นกัน อย่าลืมว่านอกเหนือจากภาษาสากลอย่างอังกฤษที่ใช้แบบตัวอักษรละติน โลกใบนี้ยังมีตัวตนของแบบตัวอักษรในภาษาอื่นและสำคัญต่อกลุ่มผู้ใช้งานที่แตกต่างกันอยู่ทั่วทุกมุมโลก&nbsp;คำถามคือเมื่อโลกเปลี่ยนไปเราจะรับมืออย่างไร? คำตอบคือให้เริ่มต้นจากการสำรวจเงื่อนไขของปัจจุบัน ศักยภาพของเทคโนโลยีส่งผลให้สามารถผลิตสินค้าอุตสาหกรรมจำนวนมากได้จริง แต่สินค้าหรือบริการที่ออกแบบและผลิตมาหน้าตาเหมือนกันทั้งโลกก็ไม่ได้เป็นตัวเลือกแรกของผู้ใช้เสมอไป เพราะความธรรมดาที่ดาษดื่น ไม่ได้ทำให้ผู้ใช้รู้สึกพิเศษหรือสะท้อนตัวตนของผู้ใช้งานได้ ดังนั้น การทำให้เป็นท้องถิ่น (Localizing) และการผลิตตามความต้องการเฉพาะ (Customizing) จึงเป็นทางเลือกใหม่ของการออกแบบในทุกสาขา รวมถึงการออกแบบตัวอักษรด้วยเช่นกัน&nbsp;ประวัติศาสตร์การออกแบบตัวอักษรไม่ว่าที่ไหนในโลกก็ตาม จากเดิมเป็นเรื่องที่สำเร็จและเกิดขึ้นได้ด้วยอำนาจของกษัตริย์ รัฐบาล หรืออำนาจการตัดสินใจจากองค์กรขนาดใหญ่ มีบทบาทเป็นฝ่ายกำหนดรูปร่าง&nbsp; หน้าตา และระบบการใช้งานให้กับผู้ใช้ แต่เราจะขอยกคำชมเชยให้โลกาภิวัตน์อีกครั้ง ที่เบนเข็มอำนาจการตัดสินใจอย่างเป็นประชาธิปไตยมากขึ้นมาสู่มือผู้ใช้งาน ให้เป็นฝ่ายที่มีอำนาจในการกำหนดรูปร่างของแบบตัวอักษร ลักษณะการใช้ ที่สำคัญคือสร้างให้เกิดบทสนทนาถึงความสำคัญของแบบตัวอักษร อันเป็นพื้นฐานที่แข็งแรงที่สุดของอุตสาหกรรมการออกแบบตัวอักษร&nbsp;ไม่ว่าโลกจะภิวัตน์ไปมากเท่าไหร่ เราต้องไม่ลืมกลุ่มผู้ใช้เป็นสำคัญ ความหลากหลายของชุมชน (คอมมูนิตี้) ที่มีมากนั้นก็แปรผันตรงกับความต้องการพื้นที่ของตัวเองมากขึ้นตาม ในที่นี้ไม่ใช่แค่ประชาชนของชาติหรือภาษาเท่านั้น แต่รวมถึงการรวมตัวของกลุ่มคนที่หลงใหลในสิ่งหนึ่งหรือมีความสนใจเดียวกันด้วย คอมมูนิตี้ใดๆ ล้วนอยู่บนพื้นฐานเดียวกันคือความต้องการแสดงออกของตัวตน วิธีคิด ปรัชญา วิสัยทัศน์ โดยแบบตัวอักษรสามารถเป็นหนึ่งในพาหนะที่เป็นเครื่องมือในการแสดงออกถึงอัตลักษณ์ของกลุ่มคนนั้นๆ ได้ ดังนั้นในฐานะนักออกแบบตัวอักษรจึงยิ่งต้องทำหน้าที่สร้างความเป็นไปได้ให้กับคอมมูนิตี้ได้มากที่สุด ช่วยให้ผู้ใช้งานแสดงออกถึงตัวตนของตัวเองตามที่ต้องการ&nbsp;การออกแบบตัวอักษรเฉพาะพื้นที่ (localized) และออกแบบตัวอักษรเฉพาะตามความต้องการ (customized) เทรนด์การผลิตแบบตัวอักษรที่เป็นความสนใจของเฮนนิ่ง เคราส์ (Henning Krause) นักออกแบบตัวอักษรและผู้จัดการด้านการผลิตแบบตัวอักษรแห่งโมโนไทป์มา นอกจากที่เขาจะสนใจในเรื่องเทคโนโลยีการผลิต การออกแบบตัวอักษรเฉพาะพื้นที่ก็เป็นหนึ่งในประเด็นที่เขาให้ความสนใจมาโดยตลอด โดยเฮนนิ่งและทีมจากโมโนไทป์ได้ทำการปรับแบบตัวอักษรซีริลลิก (Cyrillic) จอร์เจียน (Georgian) อินดิก (Indic) โดยทำงานกับนักออกแบบในพื้นที่ เพื่อสร้างและพัฒนามาตรฐานการผลิตที่จะเป็นอนาคตของอุตสาหกรรมการออกแบบตัวอักษร รองรับความต้องการเฉพาะภาษาของผู้ใช้งานในประเทศต่างๆ&nbsp;แบบตัวอักษรอย่าง Avenir Next ที่มีประวัติศาสตร์ย้อนกลับไปได้ถึงยุคโทรเลขและตัวพิมพ์ดีด ถูกเลือกขึ้นมาเพื่อพัฒนาให้เป็นมาตรฐานการออกแบบตัวอักษรละติน การใช้งานต่อเนื่องมาถึงปัจจุบันทำให้ Avenir Next ได้รับการต่อยอดสู่ภาษาท้องถิ่นอื่นๆ ภายใต้ชื่อโปรเจ็กต์ AVENIR NEXT 4.0: The Locl Edit&nbsp;AVENIR NEXT – Cyrillic Bulgarianแบบตัวอักษรบลูแกเรียนที่มีพื้นฐานจากอักษรซีริลลิก (ตัวเขียนที่ใช้สำหรับภาษาในกลุ่มภาษาสลาวิก ใช้งานร่วมกันในหลายประเทศอย่างรัสเซีย เซอร์เบีย ยูเครน) ในบางครั้งชาวบลูเเกเรียไม่สามารถเข้าถึงได้ในบางตัวอักษรอย่างถูกต้อง เพราะตัวอักษรไม่ถูกระบุรหัสในยูนิโค้ด การพัฒนาร่วมกันระหว่างผู้ผลิตซอฟต์แวร์กับนักออกแบบตัวอักษรได้ทำให้แบบตัวอักษรภาษาบลูแกเรียนสามารถเลือกได้จากโปรแกรมอินดีไซน์ โดยเปลี่ยนกลับไปมาระหว่างภาษาบลูแกเรียและภาษาอื่นได้&nbsp;AVENIR NEXT – Cyrillic: Serbian &amp; Macedonianแบบตัวอักษรเซอร์เบียและมาซิโดเนีย มีลักษณะการพิมพ์ 2 รูปแบบคือแบบละตินและแบบไซลิริค แต่ปัญหาเกิดขึ้นเมื่อมีการมีการแปลภาษาจากเซอร์เบียเป็นซีริลลิกนั้นไม่รองรับซึ่งกันและกัน Avenir Next 4.0 แก้ไขปัญหาด้วยการทำตัวเลือกให้กับแบบตัวอักษร โดยทำเพียงหนึ่งครอบครัวแต่มีสไตล์ให้เลือกหลากหลาย ทั้งเอียงหรือตัวหนา ส่งผลให้แบบอักษรเซอร์เบียสามารถแปลกลับไปมาและมีสไตล์ที่ดีมากขึ้น&nbsp;AVENIR NEXT – Latin: Guaraniกลุ่มคนที่อาศัยอยู่ในบราซิลใต้ อาร์เจนติน่าตอนเหนือ และปารากวัย ซึ่งมีจำนวนนับล้านคนที่พูดภาษาท้องถิ่นอย่างภาษากัวรานิ แต่ไม่สามารถพิมพ์ได้ เพราะอักขระ (glyph) ของภาษากัวรานิที่มีขีดข้างบน (macron) นั้นไม่มีรหัสปรากฏในยูนิโค้ด ทำให้อุปกรณ์ที่แลกเปลี่ยนข้อมูลไม่สามารถอ่านได้ นั่นหมายความถึงการสื่อสารที่ล้มเหลว เพราะไม่สามารถแลกเปลี่ยนข้อมูลจากคอมพิวเตอร์เครื่องหนึ่งไปสู่อีกเครื่องหนึ่งได้ สิ่งที่โมโนไทป์จึงเป็นการสร้าง Avenir Next 4.0 ที่นำเครื่องหมายเข้าไปรวมไว้กับพยัญชนะ ทำให้สามารถใส่เครื่องหมายแสดงการออกเสียงได้อย่างถูกต้อง&nbsp;<blockquote>LT DEVANAGARI</blockquote>Devanagari: Hindiอักษรเทวนาครี แบบตัวอักษรดั้งเดิมที่เป็นพื้นฐานของภาษาอื่นอย่างฮินดีหรือมราฐี มีลักษณะสำคัญคือการอักขระจำนวนมากที่เขียนติดกันเป็นแพ แม้บางตัวอักษรจะดูแตกต่างออกไป แต่เมื่อมองในภาพรวมแล้วกลับดูคล้ายคลึงกัน ปัญหานี้ถูกแก้ไขด้วยการระบุยูนิโค้ดที่ทำให้สามารถเปลี่ยนภาษาแต่ลักษณะตัวอักษรเข้าชุดกันเหมือนเดิม&nbsp;<blockquote>Neue Frutiger THAI</blockquote>Thai: Both Modern and Traditionalแบบตัวอักษรภาษาไทยที่ประดิษฐ์ต่อจากแบบตัวอักษร Neue Frutiger ออกแบบโดยแอเดรียน ฟรูทิเกอร์ (Adrian Frutiger) และอนุทิน วงศ์สรรคกร ตามลักษณะการแบ่งตัวอักษรไทยทั้งสองประเภท คือมีหัวและไม่มีหัว ทำให้ผู้ใช้งานสามารถเลือกลักษณะตัวอักษรทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษในแบบเดียวกันได้&nbsp;ตัวอย่างเหล่านี้เป็นกลยุทธ์ที่ช่วยเพิ่มทางเลือกให้กับผู้ใช้งาน ทำให้ผู้ใช้รู้สึกสบายใจที่จะใช้ผลิตภัณฑ์แบบตัวอักษรต่างๆ ที่แสดงออกถึงความเป็นท้องถิ่นสำหรับผู้คนในพื้นที่ ประวัติศาสตร์บทใหม่ของตัวอักษรในวันนี้จึงขึ้นอยู่กับเทคโนโลยีในฐานะเครื่องมือและขึ้นอยู่กับความเป็นท้องถิ่นในฐานะปัจจัยกำหนด การออกแบบอย่างคำนึงถึงความเป็นท้องถิ่นจึงไม่ได้เป็นเรื่องของการตัดสินใจใช้ภาษาเพื่อสื่อความเท่านั้น แต่ยังเป็นการตัดสินใจเกี่ยวกับรูปแบบและการเลือกใช้งานอย่างเหมาะสม เพื่อสะท้อนตัวตนของชุมชนหนึ่งๆ อย่างถูกต้องอีกด้วย

medium_Kant.jpeg

small_Kant.jpeg

thumbnail_Kant.jpeg

Kant.jpeg

large_Bits7_Henning_VDOcover.jpg

medium_Bits7_Henning_VDOcover.jpg

small_Bits7_Henning_VDOcover.jpg

thumbnail_Bits7_Henning_VDOcover.jpg

Bits7_Henning_VDOcover.jpg

BITS 7 — “Localized & Customized” by Henning Krause

large_VDOcard_Bits7_Henning.jpg

medium_VDOcard_Bits7_Henning.jpg

small_VDOcard_Bits7_Henning.jpg

thumbnail_VDOcard_Bits7_Henning.jpg

VDOcard_Bits7_Henning.jpg

BITS : Localized & Customized

ย้อนกลับไปในปี 1878 ภาพเคลื่อนไหวม้าวิ่งของเอ็ดเวิร์ด มายบริดจ์ (Eadweard Muybridge) โดยช่างภาพชาวอังกฤษคือภาพที่เปลี่ยนประวัติศาสตร์การสร้างภาพเคลื่อนไหวในโลก หมุนเข็มนาฬิกามาปัจจุบันกับการที่เราได้เห็นภาพม้าวิ่งในลักษณะเดียวกันแต่เกิดจากการแทนค่าตัวอักษรในยูนิโค้ดด้วยอิโมจิ หนึ่งในความเป็นไปได้ที่เกิดจากการใช้งานเทคโนโลยีตัวอักษรที่เรียกว่า Variation Fonts&nbsp;… เทคโนโลยีที่เป็นหนึ่งในการเปลี่ยนประวัติศาสตร์ของตัวอักษรเช่นกัน&nbsp;<figure class="image image-style-align-center"><img src="/uploads/Horse_Download_bcfd377077.jpg"></figure>&nbsp;<figure class="image"><img src="/uploads/axis_768x318_ea538fa5e1.png"></figure>&nbsp;ในขณะที่นักออกแบบไทยยังไม่เข้าใจความหมายของ variation fonts อย่างถ่องแท้ นักออกแบบระดับโลกก็เลือกเดินนำหน้าด้วยการเล่นสนุกและสร้างความเป็นไปได้ใหม่จากแบบตัวอักษรนี้กันต่อเนื่องไปไม่สิ้นสุด ด้วยข้อดีอย่างหนึ่งคือการบรรจุน้ำหนักของตัวอักษรทั้งหมดได้ในไฟล์เดียว การปรับเปลี่ยนตัวอักษรจากแกน (axis) หรือลักษณะสำคัญอย่างการเพิ่มความบาง หนา กว้าง แคบได้ง่ายๆ เพียงเลื่อนแถบสไลด์ จึงเป็นการปลดล็อคข้อจำกัดครั้งสำคัญของแบบตัวอักษรเดิมที่เคยมี&nbsp;Axis-Praxis (<a href="https://www.axis-praxis.org/">https://www.axis-praxis.org</a>) คือเว็บไซต์ที่เปิดให้ทดลองใช้งาน Variable Fonts กว่า 30 แบบตัวอักษร ทดลองพิมพ์ ทดลองเปลี่ยนแบบ ขนาด การจัดวาง พื้นที่ว่าง แสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงผ่านการใช้งานจริงได้จริง ก่อตั้งโดยลอวเรนซ์ เพนเนย์ (Laurence Penney) การเกิดขึ้นของ variable fonts ถูกใช้งานได้โดยนักออกแบบตัวอักษรระดับโลกที่สร้างภาพเคลื่อนไหวด้วยการแทนที่เวกเตอร์ด้วยพิกเซลที่พลิกกลับไปมา มีทั้งสีและจุดขาว-ดำ ด้วยหลักการเดียวกับ Halftone หรือการทำสำเนาของภาพถ่ายที่ใช้จุดหนาใหญ่เพื่อแสดงส่วนที่เป็นสีดำและใช้จุดเล็กๆ แทนส่วนที่เป็นสีจางจนเป็นสีเทาอ่อน นี่จึงเป็นตัวอย่างที่ดีที่พิสูจน์ให้เห็นว่าศักยภาพของ Variation Fonts นั้นมีเป็นอะไรได้บ้าง&nbsp;

large_Bits7_LisaRainer_VDOcover.jpg

medium_Bits7_LisaRainer_VDOcover.jpg

small_Bits7_LisaRainer_VDOcover.jpg

thumbnail_Bits7_LisaRainer_VDOcover.jpg

Bits7_LisaRainer_VDOcover.jpg

BITS 7 — “More Fonts, More Fun” by Lisa Schultz and Rainer Erich Scheichelbauer

large_VDOcard_Bits7_LisaRainer.jpg

medium_VDOcard_Bits7_LisaRainer.jpg

small_VDOcard_Bits7_LisaRainer.jpg

thumbnail_VDOcard_Bits7_LisaRainer.jpg

VDOcard_Bits7_LisaRainer.jpg

More Fonts, More Fun

Initiated by the Global Experience Language (GEL), the BBC’s shared design framework, Bruno will illustrate the origination and benefits of the BBC’s new typeface, and explain the importance of involving stakeholders throughout the process.

เนื้อหาของบีบีซีได้รับการเผยแพร่ในหลายช่องทาง ทั้งวิทยุโทรทัศน์ เว็บไซต์ และแอปพลิเคชั่น สื่อสารถึงกลุ่มเป้าหมายนับร้อยล้านคนทั่วโลก ซึ่งมีอายุตั้งแต่ 3-103 ปี การมาถึงของแพลทฟอร์มเว็บไซต์หรือแอปพลิเคชั่น ผู้คนอ่านเนื้อหา ดูวิดีโอผ่านอุปกรณ์มือถือ ในทางหนึ่งทำให้บีบีซีเข้าถึงผู้ใช้และผู้ชมมากขึ้น แต่แบบตัวอักษรเดิมที่เคยไปได้ดีกับสื่อเก่านั้นใช้งานในบริบทยุคใหม่ไม่ได้อีกต่อไป บีบีซีจึงต้องตัดสินใจเปลี่ยนแปลงเพื่อรักษาประสิทธิภาพในการสื่อสาร อัตลักษณ์สอดคล้องกันในหลายช่อง และการรักษาน้ำเสียงที่มีให้สม่ำเสมอ&nbsp;บทบาทหน้าที่ของ Bruno Maag ผู้ก่อตั้งค่ายฟอนต์ Dalton Maag หนึ่งในผู้รับหน้าที่ออกแบบตัวอักษรร่วมกับ Lukas Paltram ให้กับบีบีซีจึงสำคัญ บรูโนและทีมเริ่มต้นโปรเจ็คต์การออกแบบนี้ผ่านการทำงานร่วมกับ BBC GEL (Global Experience Language) หน่วยงานภายในของบีบีซี (-ทำหน้าที่ออกแบบคู่มือสำหรับการแสดงผล UX/UI แพลทฟอร์มทั้งหมดของบีบีซี เว็บไซต์ แอปพลิเคชั่น หน้าจอทีวี หรือสิ่งพิมพ์ ให้เป็นมาตรฐานเดียวกัน) เป้าหมายในการออกแบบตัวอักษรของบีบีซีในครั้งนี้คือแบบตัวอักษรที่สามารถปรับใช้ได้กับทุกช่องทางการนำเสนอ จากแบบตัวอักษรก่อนหน้าที่บีบีซีเลือกใช้คือ Gill Sans เป็นแบบตัวอักษรหลักตั้งแต่ปี 1997 ซึ่งไม่เหมาะสมกับบริบทปัจจุบันที่ผู้รับสารอ่านผ่านหน้าจอขนาดเล็ก หรือการเลือกใช้ Neue Helvetica และ Arial สำหรับเนื้อหาที่เผยแพร่ในดิจิทัล เพราะบีบีซีเผยแพร่เนื้อหาสู่คนจำนวนมาก ที่ไม่อาจรู้ได้เลยว่าอุปกรณ์รับสารปลายทางนั้นเป็นลักษณะไหน ดังนั้นแบบตัวอักษรใหม่นี้จึงต้องสามารถเข้าถึงได้อย่างเท่าเทียม ลักษณะที่อ่านออกง่ายจึงเป็นปัจจัยสำคัญ&nbsp;บีบีซี รีท (BBC Reith) คือชื่อฟอนต์ที่ตั้งตามชื่อลอร์ด จอห์น รีท (John Reith) ผู้ก่อตั้งบีบีซี เปิดตัวครอบครัวตัวอักษรแบบ Humanist บีบีซี รีทใช้งานครั้งแรกในบีบีซี สปอร์ต เมื่อเดือนสิงหาคมปี 2017 ก่อนจะปรับใช้กับช่องอื่นๆ ทั้งหมดภายในปี 2018&nbsp;<figure class="image"><img src="/uploads/001_BBC_Sport_Comp_1920_1920x1080_404c22b323.jpg"></figure>&nbsp;กระบวนการออกแบบนั้นเริ่มต้นขึ้นในปี 2015 จากการทำเวิร์กช้อประหว่างนักออกแบบและผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับบีบีซีจากแต่ละฝ่ายจำนวนรวม 20 คน ภายใต้เป้าหมายสำคัญคือ จัดการความคาดหวังร่วมกัน โดยเริ่มต้นจากการให้แต่ละคนเขียนความหวังและความกลัวของตัวเองลงในกระดาษโพสต์อิท (ความหวังเขียนลงกระดาษสีเขียว ความกลัวเขียนลงกระดาษสีแดง) เพื่อจัดระเบียบความต้องการของแต่ละคนให้ตรงกัน ระหว่างเวิร์กช้อปคือการสร้างบทสนทนาร่วมกันของทุกฝ่าย ไม่ใช่แค่เพียงนักออกแบบหรือนักการตลาด แต่รวมถึงฝ่ายไอทีและฝ่ายอื่นๆ ที่มีความหวังและความกลัวซึ่งต่างออกไป&nbsp;<h3>การเวิร์กช้อปยังนำพาทุกคนไปสู่คำถามสำคัญที่ว่า “อะไรคือความเป็นอังกฤษ (Britishness)”</h3>Dalton Maag ค้นคว้าข้อมูลเพิ่มเติมในฐานะที่บีบีซีเป็นสถาบันอันทรงคุณค่าของสหราชอาณาจักรที่ผู้คนจดจำ ดังนั้นจึงจำเป็นต้องเข้าใจถึงมรดกตกทอดหรือขนบแห่งความเป็นอังกฤษที่ถูกส่งต่อมา งานออกแบบที่ถูกเลือกในวันนั้น... ทำไมถึงเป็นที่นิยม? ทำไมผู้คนถึงชมชอบ? และทำไมถึงเป็นงานออกแบบที่สำเร็จ? ค้นหาคำตอบผ่านการทำแบบฝึกหัด ด้วยการรวบรวมรูปภาพที่ผู้คนรับรู้และจดจำได้จากทั้งประเทศอังกฤษ ไม่ว่าจะเป็นแบรนด์เบอร์เบอรี่จนถึงพิพิธภัณฑ์บริติช จับคู่ภาพกับแบบตัวอักษรเพื่อสร้างเสริมความเข้าใจและนิยามความเป็นอังกฤษให้ตรงกัน เพื่อให้ผู้มีส่วนที่เกี่ยวข้องทุกคนมองเห็นภาพในทิศทางเดียวกัน สื่อสารผ่านเครื่องมือสำคัญคือแผนที่แนวคิด และให้วางกระดาษแบบตัวอักษรลงในช่องเพื่อเห็นภาพร่วมกัน จนได้แบบตัวอักษรที่ต่อยอดมาจากการใช้งานได้ของแบบตัวอักษรเดิม แต่พัฒนารูปทรงให้ดูร่วมสมัยมากขึ้นจนสามารถใช้งานต่อเนื่องไปได้อีก 20 ปีข้างหน้า&nbsp;แบบตัวอักษรบีบีซี รีทยังได้รับการพัฒนาสู่ประเภท non-Latin เพราะเนื้อหาของบีบีซีนั้นเผยแพร่ไปยังหลายประเทศทั่วโลก เริ่มจากรัสเซียที่เป็นกลุ่มตลาดใหญ่ อาระบิกสคริปต์ และเทวนาครีสำหรับกลุ่มผู้อ่านอินเดีย นอกจากการนึกถึงกลุ่มผู้อ่านจากทั่วทุกมุมโลกหรือทุกวัยแล้ว บรูโนยังคำนึงถึงกลุ่มคนที่มีความบกพร่องด้านการอ่านที่เปิดดูข่าวบีบีซีผ่านทางโทรทัศน์หรือเว็บไซต์ แบบตัวอักษรนี้จึงต้องตอบโจทย์เรื่องความสามารถในการเข้าถึง รองรับการอ่าน และเป็นแบบตัวอักษรที่ช่วยให้สมองถอดรหัสจากตัวอักษรสู่ความเข้าใจได้อย่างรวดเร็วมากที่สุด&nbsp;<figure class="image"><img src="/uploads/bbcc_3d8caf1b6a.jpg"></figure>&nbsp;ครอบครัวตัวอักษรของบีบีซี รีททั้งแบบมีเชิงและไม่มีเชิงนั้นทำงานร่วมกันในลักษณะของการเป็นลูกพี่ลูกน้องมากกว่าเป็นพี่น้อง หมายถึงต่างคนต่างมีเอกลักษณ์ข สามารถอยู่ด้วยตัวเองได้อย่างอิสระ แต่ก็ยืดหยุ่นมากพอที่จะทำงานร่วมกันได้&nbsp;บีบีซี รีทนั้นเป็นแบบตัวอักษรของวันพรุ่งนี้ ผลลัพธ์ของการพัฒนาที่สะท้อนให้เห็นถึงความซับซ้อนของการออกแบบตัวอักษรในวันนี้ ซึ่งเป็นจริงได้ด้วยการร่วมมือกันเละมองเห็นเป้าหมายปลายทางที่ที่ชัดเจน จนได้เป็นแบบตัวอักษรที่เป็นองค์ประกอบสำคัญที่สุดในการกำหนดรูปแบบการสื่อสารทั้งหมด&nbsp;

large_Bits7_Bruno_VDOcover.jpg

medium_Bits7_Bruno_VDOcover.jpg

small_Bits7_Bruno_VDOcover.jpg

thumbnail_Bits7_Bruno_VDOcover.jpg

Bits7_Bruno_VDOcover.jpg

BITS 7 — “A new face for the BBC” by Bruno Maag

large_VDOcard_Bits7_Bruno.jpg

medium_VDOcard_Bits7_Bruno.jpg

small_VDOcard_Bits7_Bruno.jpg

thumbnail_VDOcard_Bits7_Bruno.jpg

VDOcard_Bits7_Bruno.jpg

A new face for the BBC

‘กระต่ายน้อยตัวหนึ่งหลงป่า&nbsp;ได้เจอกับสัตว์ประหลาดที่เป็นมิตร&nbsp;และเป็นเพื่อนรักกันในท้ายที่สุด’&nbsp;นี่คือเรื่องราวขนาดสั้นในหนังสือนิทานเด็กชื่อ Lost หนึ่งในสามเล่มของนิทานชุด ‘The Little Bunny Trilogy’ หนังสือเด็กที่พัฒนาเนื้อหาโดยไซรัส ไฮสมิท (Cyrus Highsmith) และลูกสาววัยสามขวบของเขา ในฐานะพ่อและนักออกแบบตัวอักษร ไม่ใช่แค่เพียงการออกแบบลายเส้นและภาพประกอบเท่านั้น แต่แบบตัวอักษรที่ใช้ภายในเล่มด้วยเช่นกัน&nbsp;ในร่างแรกของหนังสือเล่มนี้ไซรัสเลือกใช้แบบตัวอักษรที่คล้ายกับลายมือเขียน น่ารักและเป็นมิตร เหมาะสมกับกระต่ายและเรื่องราวในเล่ม แต่พบว่าไม่เหมาะสมกับอารมณ์ตกใจเมื่อเรื่องราวดำเนินมาถึงจุดสำคัญ ปฏิกิริยาของเด็กเล็กหลายคนที่ร้องไห้ทุกครั้งที่สัตว์ประหลาดปรากฏตัวเป็นจุดเริ่มต้นของแบบตัวอักษร Gasket เพราะคิดได้ว่าตัวอักษรที่ดูน่ารักและเป็นมิตรนั้นเป็น “เสียงที่ผิด” สำหรับกลุ่มผู้อ่านวัยเยาว์ของนิทานเรื่องนี้&nbsp;นี่คือนักออกแบบตัวอักษรที่ใส่ใจในเสียงที่เลือกใช้ เข้าใจในกลุ่มผู้อ่าน&nbsp;ไซรัสจึงกำหนดโจทย์ให้ตัวเองออกแบบตัวอักษรสำหรับหนังสือนิทานเด็ก ไม่ใช่การออกแบบตัวหนังสือที่ดูเป็นเด็ก ตัวอักษร Gasket จึงเริ่มต้นด้วยลักษณะที่เรียบง่าย ไม่แข็งทื่อหรือมีลักษณะของเรขาคณิตมากเกินไป เขาทดลองด้วยการใช้สโตรกในมุมที่ต่างออกไป ลายเส้นที่ดูนุ่มนวล และการจบของตัวอักษรที่เป็นมน ซึ่งช่วยนำสายตาผู้อ่านสู่หน้ากระดาษต่อไปได้อย่างไม่ติดขัด แบบตัวอักษร Gasket นั้นได้รับแรงบันดาลใจสำคัญมาจากป้ายลายมือเขียนในประเทศญี่ปุ่น ความมนของปลายเส้นจึงเป็นที่มาของแบบตัวอักษร Gasket ที่เห็นในปัจจุบัน และเป็นหนึ่งในแบบตัวอักษรที่เหมาะสมกับผู้อ่านทุกวัย&nbsp;<figure class="image"><img src="/uploads/bunny_handlettered_768x384_0c54d58d57.jpg"><figcaption>(แบบตัวอักษรเดิมที่ใช้ภายในเล่ม)</figcaption></figure>&nbsp;<figure class="image"><img src="/uploads/bunny_monster_768x384_e39d5fc78f.jpg"><figcaption>(การปรับใช้แบบตัวอักษร Gasket ในหนังสือ)</figcaption></figure> ไซรัสมีพื้นฐานการวาดภาพจากการเรียนรู้กับแม่ที่เป็นศิลปิน คนที่สอนให้เขามองเห็นพื้นที่ว่างทางลบ (negative space) สู่การปรับใช้วิธีคิดนี้ในการออกแบบตัวอักษรเมื่อเขาเติบโตขึ้น ไซรัสเคยกล่าวว่า “ผมออกแบบพื้นที่ว่างสีขาว ไม่ใช่ออกแบบเส้นสีดำ” &nbsp;เขามีพื้นฐานความรู้ด้านจิตรกรรมและศิลปะ จนเมื่อเข้าเรียนในสถาบันศิลปะโรดไอส์แลนด์ (Rhode Island School of Design) เขาเลือกเรียนสาขาการออกแบบกราฟิก โดยมีความสนใจในการออกแบบตัวอักษรอยู่เสมอ แม้ในยุคนั้นจะไม่มีวิชาเรียนหรือแหล่งความรู้เกี่ยวกับการออกแบบตัวอักษรที่เข้าถึงได้ง่าย เขาตัดสินใจติดต่อไปยัง Font Bureau เพื่อนำเสนอแบบตัวอักษรที่เขาทดลองทำขึ้นมาด้วยตัวเอง ถามคำตอบ รับฟังข้อแนะนำ กลับมาพัฒนางานออกแบบของตัวเองอย่างสม่ำเสมอ ก่อนจะได้รับการเสนอเข้าทำงาน จึงเป็นจุดเริ่มต้นให้ฝึกฝนการเป็นนักออกแบบตัวอักษรอย่างเต็มรูปแบบ&nbsp;ไซรัสเป็นนักออกแบบตัวอักษร ศิลปิน ช่างทำภาพพิมพ์ อาจารย์ นักเขียน นักออกแบบกราฟิก และนักวาดภาพประกอบ เขาก่อตั้งค่ายฟอนต์ของตัวเองชื่อ Occupant Fonts ในปี 2015 และก่อตั้งสำนักพิมพ์ร่วมกับภรรยาภายใต้ชื่อ Occupant Press หลังจากสะสมประสบการณ์ในการเป็นนักออกแบบตัวอักษรให้กับ Font Bureau มากว่า 11 ปี นอกจากนี้เขายังทำงานกับ Morisawa Inc. ในการสร้างเครือข่ายระหว่างตัวอักษรละตินและญี่ปุ่น&nbsp;“Between Things” จากการบรรยายในงาน BITS2017 ในครั้งนี้จึงเป็นการมองเห็นความเชื่อมโยงที่ชัดเจนระหว่างภาพและข้อความ สำหรับไซรัส การออกแบบตัวอักษรนั้นไม่ต่างกับการวาดรูปอย่างสมบูรณ์ เพราะเป็นการกลั่นเหลือเพียง 2 องค์ประกอบสำคัญคือเส้นสีดำและพื้นที่สีขาวเท่านั้น และในฐานะที่เขาเป็นทั้งนักออกแบบตัวอักษร ช่างทำภาพพิมพ์ อาจารย์ เขากล่าวว่าเขาเป็นนักออกแบบตัวอักษรที่ดีกว่าเพราะวาดรูปกระต่ายได้ และเขาวาดรูปกระต่ายได้ดีเพราะเรียนรู้วิธีมาจากการวาดตัวอักษร ข้อค้นพบหนึ่งคือจึงไม่ใช่เรื่องจำเป็นสำหรับเขาในการนิยามว่าตัวเองถนัดสิ่งไหนเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น

large_Bits_Articles-02.png

medium_Bits_Articles-02.png

small_Bits_Articles-02.png

thumbnail_Bits_Articles-02.png

Bits_Articles-02.png

BITS 7 — “Between Things” by Cyrus Highsmith

large_VDOcard_Bits7_Cyrus.jpg

medium_VDOcard_Bits7_Cyrus.jpg

small_VDOcard_Bits7_Cyrus.jpg

thumbnail_VDOcard_Bits7_Cyrus.jpg

VDOcard_Bits7_Cyrus.jpg

Between Things

<blockquote>หนึ่งเดียวในทั้งหมด และทั้งหมดในหนึ่งเดียว</blockquote>&nbsp;หนึ่งในประโยคจากหนังสือ&nbsp;Zen and Japanese culture&nbsp;&nbsp;เขียนโดย&nbsp;D.T Suzuki&nbsp;ที่ว่าด้วยเรื่องของ&nbsp;“ส่วน”&nbsp;และ&nbsp;“ทั้งหมด”&nbsp;ที่ปรากฏในปรัชญาความเซน แนวคิดการใช้ชีวิตและศิลปะของชาวญี่ปุ่น ความเรียบง่ายแบบดั้งเดิมที่เป็นส่วนประกอบในสร้างสุนทรียะผ่านวัฒนธรรมญี่ปุ่น&nbsp;ค้นพบได้ทั้งในปรัชญาของซามูไร กลอนไฮกุ พิธีชงชา และความรักในธรรมชาติ&nbsp;ไม่ใช่แค่เพียงความงดงามเท่านั้น แต่ส่วนและทั้งหมดสามารถนำมาใช้กับการกำหนดความสัมพันธ์หลายระดับที่พบเจอได้ในชีวิตจริง&nbsp;ช่วยให้มองเห็นนิยามความสัมพันธ์ได้อย่างกว้างขวางมากขึ้น&nbsp;&nbsp;&nbsp;จากอวัยวะทั้ง 32 ประกอบกันเป็นร่างกาย&nbsp;จากร่างกายเป็นมนุษย์ที่ประกอบรวมกันเป็นพลเมือง พลเมืองจำนวนหนึ่งประกอบกันเป็นโลก จากการมีอยู่ของโลก จึงประกอบเป็นจักรวาล&nbsp;&nbsp;ตัวอย่างนี้แสดงให้เห็นว่าเมื่อเราเห็นความสัมพันธ์ของ&nbsp;“ส่วน”&nbsp;เมื่อนั้นเราจึงสร้าง&nbsp;“ทั้งหมด”&nbsp;และ&nbsp;“ทั้งหมด”&nbsp;ก็เชื่อมโยงสู่สิ่งอื่นไปอย่างต่อเนื่อง&nbsp;ความสัมพันธ์นี้ยังสอดคล้องกับคำพูดของนักออกแบบอย่างพอล แรนด์ ที่เคยกล่าวไว้ว่า&nbsp;“การออกแบบคือความสัมพันธ์”&nbsp;การปะทะกันของสองความหมายนำมาสู่กระบวนการหาคำตอบว่า&nbsp;“อะไรคือการออกแบบที่ดี?”&nbsp;คำถามนี้นำพาไปสำรวจวงกลมของความสัมพันธ์ที่หลากหลายในมิติด้านการออกแบบ&nbsp;ไม่ว่าจะเป็นระหว่างนักออกแบบรุ่นใหม่กับนักออกแบบมากประสบการณ์หรือระหว่างผู้ว่าจ้างกับผู้ผลิต การทับซ้อนของวงกลมความสัมพันธ์ที่หลากหลายนี้จึงนำมาซึ่งสิ่งที่มากไปกว่าผลงานในตอนสุดท้าย&nbsp;แต่กลายเป็นระบบที่รองรับอยู่เบื้องหลังการออกแบบแต่ละครั้ง&nbsp;&nbsp;&nbsp;การทับซ้อนของวงกลมความสัมพันธ์ที่มีทั้งเป็นระเบียบและไม่เป็นระเบียบนี้&nbsp;(เพราะในบางทีก็มีความสัมพันธ์ที่ใช้ทางลัด ทำให้วงกลมขาดหายไม่เต็มส่วน หรือความสัมพันธ์ของลูกค้ากับนักออกแบบ ที่บางครั้งก็อยู่เหนือการควบคุม)&nbsp;จึงต้องมีการหาสมดุลที่ลงตัวและความเชื่อมโยงระหว่างคนกับคน&nbsp;เป็นหนทางในการสร้างงานออกแบบที่ดีได้จริง&nbsp;&nbsp;“ส่วน”&nbsp;และ&nbsp;“ทั้งหมด”&nbsp;ถูกนำมาเป็นหลักในการออกแบบคีย์วิชวลของงาน&nbsp;BITS 2017&nbsp;โดยณัฐพล&nbsp;โรจนรัตนางกูร&nbsp;นักออกแบบกราฟิกจากแพรคทิเคิล ดีไซน์ สตูดิโอ ที่ในปีนี้รับหน้าที่เป็นผู้ออกแบบ ภายใต้การดูเเลของสมรรถภาพ&nbsp;&nbsp;&nbsp;ณัฐพลเริ่มต้นจากการประกอบส่วนเล็กๆ&nbsp;จนเกิดเป็นผลงานที่สร้างสรรค์อย่างมีระบบมารองรับระหว่าง&nbsp;BITS&nbsp;คือตัวอักษร&nbsp;และ&nbsp;PICES&nbsp;คือกราฟิกที่แยกชิ้นส่วนออกมาเป็นมุม เส้นตรง เส้นเอียง เส้นโค้ง และอื่นๆ&nbsp;ควบคุมส่วนประกอบต่างๆ&nbsp;อย่างรัดกุมเพื่อสร้างเป็นภาพใหญ่&nbsp;&nbsp;คลี่คลายเป็นแบบตัวอักษรในรูปทรงหลากหลาย&nbsp;&nbsp;&nbsp;คีย์วิชวลในปีนี้จึงเกิดขึ้นจากมองเห็นความเป็นไปได้อันกว้างไกล&nbsp;จากความเข้าใจในเรื่องเล็กที่สุด จนมองเห็นเป็นภาพใหญ่ได้อย่างชัดเจนที่สุดเช่นกัน&nbsp;&nbsp;

large_Bits_Articles-06.png

medium_Bits_Articles-06.png

small_Bits_Articles-06.png

thumbnail_Bits_Articles-06.png

Bits_Articles-06.png

BITS 7 — “Between Parts and Wholeness” by Nattapol Rojjanarattanangkool

large_VDOcard_Bits7_Nattapol.jpg

medium_VDOcard_Bits7_Nattapol.jpg

small_VDOcard_Bits7_Nattapol.jpg

thumbnail_VDOcard_Bits7_Nattapol.jpg

VDOcard_Bits7_Nattapol.jpg

Between Parts and Wholeness

large_WEB_BIT8_IrinKim_VDOcover.jpg

medium_WEB_BIT8_IrinKim_VDOcover.jpg

small_WEB_BIT8_IrinKim_VDOcover.jpg

thumbnail_WEB_BIT8_IrinKim_VDOcover.jpg

WEB_BIT8_IrinKim_VDOcover.jpg

BITS 8 — Irin Kim

Making a difference. Type design and Politics

Where are the Italics?

Hangul surfs on Korean wave in Thailand

Making Plain Type for a complicated world.

In search of the Malaysian Type

Thinking with Thai Alphabet in Slowmotion

Join #MOTC19 !

Make your feature code visible.

Korean on Google Fonts

BITS 8

large_WEB_BIT8_IrinKim-01.jpg

medium_WEB_BIT8_IrinKim-01.jpg

small_WEB_BIT8_IrinKim-01.jpg

thumbnail_WEB_BIT8_IrinKim-01.jpg

WEB_BIT8_IrinKim-01.jpg

Until now, contextual kerning has been a tedious process of writing code and trial-and-error kerning values into exported fonts in order to judge the result. Would’t it be awesome to create, adjust and see contexts for kerning immediately right inside of GlyphsApp? Now it is

large_WEB_BIT8_MarkFromberg_VDOcover.jpg

medium_WEB_BIT8_MarkFromberg_VDOcover.jpg

small_WEB_BIT8_MarkFromberg_VDOcover.jpg

thumbnail_WEB_BIT8_MarkFromberg_VDOcover.jpg

WEB_BIT8_MarkFromberg_VDOcover.jpg

BITS 8 — Mark Frömberg

large_WEB_BIT8_MarkFromberg-01.jpg

medium_WEB_BIT8_MarkFromberg-01.jpg

small_WEB_BIT8_MarkFromberg-01.jpg

thumbnail_WEB_BIT8_MarkFromberg-01.jpg

WEB_BIT8_MarkFromberg-01.jpg

large_WEB_BIT8_Keitaro_VDOcover.jpg

medium_WEB_BIT8_Keitaro_VDOcover.jpg

small_WEB_BIT8_Keitaro_VDOcover.jpg

thumbnail_WEB_BIT8_Keitaro_VDOcover.jpg

WEB_BIT8_Keitaro_VDOcover.jpg

BITS 8 — Keitaro Sakamoto

large_WEB_BIT8_Keitaro-01.jpg

medium_WEB_BIT8_Keitaro-01.jpg

small_WEB_BIT8_Keitaro-01.jpg

thumbnail_WEB_BIT8_Keitaro-01.jpg

WEB_BIT8_Keitaro-01.jpg

large_WEB_BIT8_ChawanatSuwan_VDOcover.jpg

medium_WEB_BIT8_ChawanatSuwan_VDOcover.jpg

small_WEB_BIT8_ChawanatSuwan_VDOcover.jpg

thumbnail_WEB_BIT8_ChawanatSuwan_VDOcover.jpg

WEB_BIT8_ChawanatSuwan_VDOcover.jpg

BITS 8 — Chawanat Suwan

large_WEB_BIT8_ChawanatSuwan-01.jpg

medium_WEB_BIT8_ChawanatSuwan-01.jpg

small_WEB_BIT8_ChawanatSuwan-01.jpg

thumbnail_WEB_BIT8_ChawanatSuwan-01.jpg

WEB_BIT8_ChawanatSuwan-01.jpg

large_WEB_BIT8_TanSuehLi_VDOcover.jpg

medium_WEB_BIT8_TanSuehLi_VDOcover.jpg

small_WEB_BIT8_TanSuehLi_VDOcover.jpg

thumbnail_WEB_BIT8_TanSuehLi_VDOcover.jpg

WEB_BIT8_TanSuehLi_VDOcover.jpg

BITS 8 — Tan Sueh Li

large_WEB_BIT8_TanSuehLi-01.jpg

medium_WEB_BIT8_TanSuehLi-01.jpg

small_WEB_BIT8_TanSuehLi-01.jpg

thumbnail_WEB_BIT8_TanSuehLi-01.jpg

WEB_BIT8_TanSuehLi-01.jpg

large_WEB_BIT8_DavidBerlow_VDOcover.jpg

medium_WEB_BIT8_DavidBerlow_VDOcover.jpg

small_WEB_BIT8_DavidBerlow_VDOcover.jpg

thumbnail_WEB_BIT8_DavidBerlow_VDOcover.jpg

WEB_BIT8_DavidBerlow_VDOcover.jpg

BITS 8 — David Berlow

large_WEB_BIT8_DavidBerlow-01.jpg

medium_WEB_BIT8_DavidBerlow-01.jpg

small_WEB_BIT8_DavidBerlow-01.jpg

thumbnail_WEB_BIT8_DavidBerlow-01.jpg

WEB_BIT8_DavidBerlow-01.jpg

However, a lot of expressions used in Thai are unnatural or not understandable to Korean natives and sometimes, sentences written in Hangul which seem to be translated by internet are utterly incomprehensible. The most of the used font is often not matched well in the context of the product or services due to lack of delivering information about a pure meaning of Hangul. And they are frequently used regardless of the cultural context but it cannot be said that the uses are totally wrong and we don’t have to be a master for all history of other scripts to use. It is not only Korean-Thai issue, this occurs around the world which needed intercultural communication. This talk gives you a little time to think about the relationship between cultural context and fonts.

จูร่งเริ่มต้นการบรรยายด้วยการนำเสนอลักษณะของ&nbsp;‘ฮันกึล’ ตัวอักษรที่ใช้ในระบบการเขียนภาษาเกาหลี ความน่าสนใจอยู่ตรงที่การใช้งานฟอนต์ภาษาไทยที่ประยุกต์ลักษณะของฮันกึลมา ทั้งป้ายร้านรวงต่างๆ ในกรุงเทพฯ ฉลากสินค้าหรือผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางที่ดูเหมือนฮันกึล แต่แท้จริงแล้วฟอนต์เหล่านั้นไม่ได้เป็นฮันกึลที่แท้จริง เป็นเพียงการเขียนฟอนต์ไทยที่มีเส้นตรงและปรับหัวของตัวอักษรให้กลม ซึ่งเป็นลักษณะบางส่วนที่นำมาจากฮันกึลเท่านั้น บรรจุภัณฑ์ต่างๆ ปรากฏฟอนต์ที่ดูเหมือนลายมือเหล่านี้ สำหรับสายตาของคนเกาหลีนั้นเป็นสิ่งอ่านได้ แต่แปลไม่ได้ การนำสไตล์ของฟอนต์ Sans Serif โดยเฉพาะสินค้าด้านอาหารและความสวยความงามมาปรับใช้ แต่ปราศจากความสามารถในการอ่าน ก็ส่งผลให้การสื่อความหมายเปลี่ยนไปสิ้นเชิง&nbsp;<figure class="image"><img src="/uploads/_fc72253c2a.jpg"><figcaption>ตัวอย่างการใช้งานฟอนต์ที่นำเอาลักษณะของแบบตัวอักษรเกาหลีมาปรับใช้ในแบบตัวอักษรไทย&nbsp;</figcaption></figure>&nbsp;ความผิดเพี้ยนนี้เป็นที่มาของคำถามว่า แล้วแบบตัวอักษรเกาหลีที่ถูกต้องนั้นเป็นอย่างไร คำตอบจากจูร่งคือฮันกึลที่ถูกต้องนั้นจะมีลักษณะเรียบร้อย สะอาดตา&nbsp; ถ้าหากเลือกใช้ฟอนต์ที่มีคุณภาพและมีมาตรฐาน ซึ่งปัญหาการเลือกใช้ฟอนต์ภาษาเกาหลีในบริบทไทยที่ผิดเพี้ยนนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร หนึ่งคือเป็นเพราะการใช้งานโดยที่ไม่รู้บริบท สองคือมาจากการที่ธุรกิจหรือเจ้าของไม่เลือกซื้อฟอนต์ มุ่งแต่จะใช้ฟอนต์ฟรี ซึ่งอาจไม่ได้ให้ผลลัพธ์ที่ถูกต้อง&nbsp;<figure class="image"><img src="/uploads/Untitled_design_15_7774ad7da9.png"><figcaption>ตัวอย่างบรรจุภัณฑ์สินค้าเพื่อความสวยงามที่มีการใช้แบบตัวอักษรฮันกึลอย่างถูกต้อง</figcaption></figure>&nbsp;เพราะระบบการเขียนเป็นหนึ่งในอัตลักษณ์ที่ทรงพลังที่สุดของวัฒนธรรมเกาหลี ฮันกึลเป็นเหมือนสัญลักษณ์ของชาติ และแบบตัวเขียนเป็นสิ่งยืนยัน คำถามต่อมาจึงเป็นเรื่องที่ว่าการปรับใช้งานนี้เป็นเรื่องผิดหรือไม่? ไม่ว่าจะเป็นนักออกแบบผลิตภัณฑ์ ผู้ขาย และผู้ซื้อ จะต้องรู้เรื่องแบบตัวอักษรเกาหลีที่ปรากฏในประวัติศาสตร์การเขียน จะต้องทำให้เหมาะสมกับเป็นงานออกแบบจากเกาหลีจริงๆ แต่ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์การใช้งาน เพราะการปรับใช้ให้เหมาะสมกับท้องถิ่น (Localized) ประยุกต์ตามพื้นที่ท้องถิ่น หรือแต่ละประเทศที่รับวัฒนธรรมต่างแดนเข้าไป&nbsp;จูร่งยกตัวอย่างสำคัญในประวัติศาสตร์ไทย เปรียบเทียบกับแบบตัวอักษรภาษาไทยคือฟอนต์ <a href="https://cadsondemak.com/thai-latinized-typeface/">‘ฝรั่งเศส</a>’&nbsp;ที่มีเส้นคอนทราสต์ที่ชัดเจน เพราะได้รับอิทธิพลโดยตรงมาจากฟอนต์ละติน ด้วยผู้ออกแบบคือมิชชันนารีที่เข้ามาเผยแผ่ศาสนาในช่วงเวลานั้นนั่นเอง สำหรับคนไทยในยุคนั้นถือว่าฝรั่งเศสเป็นฟอนต์ที่ไม่คุ้นชินและรู้สึกประหลาด เพราะไม่ใช่วิธีการเขียนแบบตัวอักษรไทยที่เป็นโมโนไลน์ น้ำหนักเส้นเท่ากันทั้งหมด แต่เมื่อเวลาผ่านไปฟอนต์ฝรั่งเศสก็เป็นที่นิยมมาก หากลองจินตนาการว่าถ้าคนไทยในช่วงเวลานั้นไม่ยอมรับ ในวันนี้ก็อาจจะไม่เห็นฟอนต์ไทยที่มีความหลากหลายอย่างเช่นปัจจุบัน&nbsp;<figure class="image"><img src="/uploads/64900743_2367167146940560_6030239778434187264_n_8da0c0fe0e.jpg"></figure><figure class="image"><img src="/uploads/64693588_2504053662959317_5842016268365856768_n_ff562bc3ff.jpg"><figcaption>ฟอนต์&nbsp;‘ฝรั่งเศส’ และตัวอย่างการใช้งานในสื่อสิ่งพิมพ์</figcaption></figure>&nbsp;คำถามสำคัญที่ตามมาคือจะทำความเข้าใจเพื่อการใช้งานที่ถูกต้องได้อย่างไร คำตอบคือสามารถทำได้ด้วยการสร้างความสัมพันธ์ หมั่นค้นคว้าเพื่อไปให้ถึงเป้าหมาย มองหางานออกแบบที่มีคุณภาพดี ศึกษาให้มากเพียงพอจนกว่าจะไปถึงเป้าหมาย ตั้งแต่เรื่องของระบบภาษา ประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม หรือถ้ามีเพื่อนเป็นคนท้องถิ่นที่ใช้ภาษานั้นๆ ได้อย่างแม่นยำ ศึกษาฟอนต์ที่มีคุณภาพที่ออกแบบโดยนักออกแบบมืออาชีพ&nbsp;จูร่งทิ้งท้ายว่าถ้าหากต้องการเรียนรู้ฮันกึลอย่างถูกต้องนั้นสามารถทำได้หลายวิธี ไม่ว่าจะเป็นการดูซีรีส์เกาหลี พูดคุยกับเพื่อนหรือคนรู้จักที่เป็นคนเกาหลี เข้าเว็บไซต์ศูนย์การเรียนรู้ พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติฮันกึล เข้าเว็บไซต์ที่มีฟอนต์ฮันกึลอย่าง <a href="https://www.sandollcloud.com/">Sandoll</a>&nbsp;เพื่อศึกษาความหลากหลายของฟอนต์ฮันกึลที่มีให้เลือกใช้กว่า 520 แบบ&nbsp;<figure class="image"><img src="/uploads/Screen_Shot_2562_06_21_at_17_18_12_705b75cbe7.png"><figcaption><a href="https://www.hangeul.go.kr/main.do">เว็บไซต์พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติฮันกึล</a>&nbsp;</figcaption></figure>&nbsp;<figure class="image"><img src="/uploads/Screen_Shot_2562_06_21_at_16_36_34_f8e7421ee5.png"><figcaption>ตัวอย่างฟอนต์ภาษาเกาหลีหลากหลายสไตล์ในเว็บไซต์ <a href="http://www.sandoll.co.kr/fonts.html">Sandoll</a></figcaption></figure>&nbsp;&nbsp;

large_WEB_BIT8_ChorongKim_VDOcover.jpg

medium_WEB_BIT8_ChorongKim_VDOcover.jpg

small_WEB_BIT8_ChorongKim_VDOcover.jpg

thumbnail_WEB_BIT8_ChorongKim_VDOcover.jpg

WEB_BIT8_ChorongKim_VDOcover.jpg

BITS 8 — Chorong Kim

large_WEB_BIT8_ChorongKim-01.jpg

medium_WEB_BIT8_ChorongKim-01.jpg

small_WEB_BIT8_ChorongKim-01.jpg

thumbnail_WEB_BIT8_ChorongKim-01.jpg

WEB_BIT8_ChorongKim-01.jpg

This talk will outline the long way toward making Source Serif a fully-fledged typeface family, the obstacles encountered along the way, and the (sometimes unexpected) issues filed by users. In addition to explaining the role of Source Serif within the larger Source Han Serif project, the talk will give a guideline for organization, presentation, and release strategy of Open Source typeface design projects.

แฟรงก์เริ่มต้นออกแบบฟอนต์ Source Serif ตั้งแต่ปี 2013 ในลักษณะเป็นครอบครัวแบบตัวอักษร โดยมีโจทย์สำคัญคือ ชุดของแบบตัวอักษรที่ค่อนข้างมีเส้นโมโนไลน์ที่สม่ำเสมอ สามารถเข้าคู่กับฟอนต์ Source Sans Pro ได้และจำเป็นที่จะต้องจับคู่กับตัวเขียน CJK (Chinese-Japanese-Korean) ได้ดี&nbsp;จุดเริ่มต้นจากหนังสือขนาดเล็กที่ชื่อ Manuel Typographique ของปิแอร์ ไซมอน ฟรอนเยร์ (Pierre Simon Fournier) โดยฟรอนเยร์เป็นผู้ริเริ่มให้รู้จักกับระบบที่เป็นมาตรฐานในการกำหนดขนาดฟอนต์ โดยหนังสือเล่มนี้ตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 1764 และมาตรฐานเรื่องขนาดฟอนต์ของเขานั้นได้กลายเป็นธรรมเนียมปฏิบัติทางประวัติศาสตร์ ที่ยังดูใหม่และใช้งานได้ในปัจจุบันนี้&nbsp;<figure class="image"><img src="/uploads/fournier_Page464_b3ed98f071.jpg"></figure>&nbsp;แฟรงก์มองไปที่หน้ากระดาษหนังสือของฟรอนเยร์และคิดว่าอะไรที่ดีและต้องการเก็บไว้และอะไรที่ไม่ต้องการ โดยยืนยันว่าในตอนแรกที่ออกแบบ Source Serif นั้นไม่ได้เป็นการฟื้นคืนแบบตัวอักษรของฟรอนเยร์ &nbsp;ถ้าหากสังเกตจะเห็นว่าแฟรงก์พยายามที่จะส่งต่อดีเอ็นเอของต้นฉบับในรูปแบบงานดีไซน์ของตัวเอง โดยมีการปรับเปลี่ยนอย่างเห็นได้ชัด จะเห็นได้จากตัวพิมพ์ใหญ่ที่ไม่ได้ต้องการทำให้ใหญ่เหมือนกับใน Manuel Typographique จากศตวรรษที่ 18 แต่ก็แน่นอนว่ามีบางส่วนที่ได้รับอิทธิพลมา จากตัวอย่างง่ายๆ จะเห็นได้ว่า B ของฟรอนเยร์ไม่ได้มีเชิงฐานด้านล่าง และแฟรงก์ก็ตัดสินใจรักษาไว้เพื่อเป็นการแสดงให้เห็นถึงความเชื่อมโยงกับฟอนต์ดั้งเดิม&nbsp;การต่อยอดเป็น Source Serif มีการเปิดตัวครั้งแรกเมื่อเดือนพฤษภาคม ปี 2014 โดยมีแค่ 3 น้ำหนัก Adobe Latin-3 ชุดแบบตัวอักษร รวมสัญลักษณ์และตัวเลขมีขนาดเล็ก แต่ครั้งแรกที่เปิดตัวนี้มีปัญหาเรื่องน้ำหนัก เมื่อตัวหนานั้นดูว่ามีความบางเมื่อเทียบกับตัวปกติ ทั้งแฟรงก์เองก็เกิดความกังวลใจเล็กน้อยเมื่อต้องใช้งานกับ Source Sans Pro ที่เปิดตัวมาก่อนหน้า แต่ผลตอบรับก็เป็นไปในทางที่ดีเพราะเริ่มมีคนตื่นเต้นและให้ความสนใจ ทวีต ถูกนำไปเผยแพร่ในกูเกิ้ลฟอนต์ ได้รับความนิยมมากในการเป็นแบบตัวอักษรส่วนเนื้อหาในหลายเว็บไซต์ ตั้งแต่เว็บไซต์ด้านจิตวิทยาจนถึงเว็บเรื่องความปลอดภัยด้านเทคโนโลยี จนถึงการถูกนำไปแชร์ใน github แต่ทั้งนี้ ปรากฏว่ามีคอมเมนท์แรกที่ผู้ใช้ถามขึ้นมาคือ มีตัวเอียงไหม?&nbsp;หลังจากนั้นไม่นาน เมื่อเดือนธันวาคม ปี 2014 แฟรงก์ออกแบบเพิ่มน้ำหนักให้ Source Serif ใหม่ แต่ก็ยังไม่มีตัวเอียงอยู่ดี มีน้ำหนักเพิ่มเติมคือบางมาก (extra light) และบาง (light) การเพิ่มน้ำหนักทำให้ผลลัพธ์เป็นที่พึงพอใจ ผู้ใช้สามารถใช้ประโยชน์ได้มากขึ้นและถูกต้องสมควร ได้รับการยกระดับให้เป็นแบบตัวอักษรทางเลือกสำหรับแก้ปัญหา มีน้ำหนักใช้งานที่หลากหลาย ได้รับการตอบรับอย่างดี มีการใช้งานมาก แต่เมื่อมาถึงปี 2015 ยังมีคนถามอยู่ว่า มีตัวเอียงไหม? มีอัพเดตที่มีตัวเอียงหรือไม่? พร้อมคอมเมนท์อื่นๆ เกี่ยวกับตัวเอียงอีกมากมาย&nbsp;คำถามคือ ทำไมคนชอบแบบตัวเอียงกันมาก?&nbsp;เดือนมกราคมปี 2017 Source Serif มีการพัฒนาสู่อีกหลากหลายภาษา แต่ก็ยังไม่มีตัวเอียงอยู่ดี มีการออกแบบครบชุดแบบตัวอักษร Adobe Latin-4 &nbsp;ทั้งยังมีการใช้งานในภาษากรีกและภาษาไซรีลิกที่มีความยากและซับซ้อน เมื่อปรับปรุงการออกแบบแล้วก็พัฒนาต่อยอด ทำให้ฟอนต์นี้มีประโยชน์มากๆ ได้รับการใช้งานที่หลากหลายในหลายภาษาทั่วโลก หรือถ้าอยู่ในพื้นที่ซานฟรานซิสโก ที่มีคนเวียดนามอยู่เป็นจำนวนมาก ฟอนต์ Source Serif ก็ได้รับการนำไปใช้ออกแบบในภาษาเวียดนามอีกด้วย จนมาถึงการพัฒนาครั้งที่ 4 ในปี 2018 แฟรงก์ตัดสินใจออกแบบตัวเอียงในหลายน้ำหนัก โดยได้รับแรงบันดาลใจจากฟรอนเยร์ ที่เมื่อลองมองย้อนกลับไปที่หนังสือต้นฉบับจะพบว่ามีตัวเอียงอยู่ ซึ่งช่วยในการออกแบบได้อย่างมาก&nbsp;นอกจากนี้ แฟรงก์กล่าวเพิ่มเติมว่าเป็นเรื่องดีที่นักออกแบบจะอัพเดตอยู่เสมอว่าตัวเองกำลังออกแบบอะไรอยู่ แต่อย่าลืมว่าแบบตัวอักษรคือเครื่องมือ ไม่ใช่สิ่งที่มีไว้สำหรับตกแต่ง เครื่องมือใหม่ที่ให้ผลลัพธ์ทางอ้อม คือการออกแบบฟอนต์ที่เป็นแบบโอเพ่นซอร์สนั้นนักออกแบบตัวอักษรจำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องมีทักษะเฉพาะ นั่นคือการทำงานให้เสร็จ ทั้งนี้ในส่วนของรับมือกับคอมเมนท์เอาแต่ใจใน github นั้นเป็นไปด้วยวิธีการที่หลากหลาย เช่น การสร้างเทมเพลท, การรับความช่วยเหลือจากคนอื่นๆ, การแสดงให้เห็นความก้าวหน้าของงานในสาธารณะ, พยายามไม่ทำให้คอมเมนท์ทุกอันเป็นเรื่องส่วนตัว และยอมรับว่าไม่มีโปรเจ็กต์ไหนที่จะตอบรับกับความต้องการของทุกคนได้ &nbsp;